Bosk

Meer dan duizend bomen trekken door de straten van Leeuwarden

100 dagen lang ziet het hart van Leeuwarden groen. Van 7 mei tot en met 14 augustus 2022 lopen er namelijk meer dan 1000 grote en kleine bomen door de binnenstad. Het ‘wandelende’ bos geeft de bomen – en daarmee de natuur – een stem: hoe kijkt het bos naar de mensenwereld? De traag bewegende kunstinstallatie van Bosk vestigt de aandacht op de noodzaak om anders naar de relatie tussen mens en natuur te kijken. Om andere keuzes te maken in de vergroening van onze publieke ruimte, en in de wereld meer bomen aan te planten om zo de klimaatcrisis te helpen keren.

De pleinen zijn de open plekken in het bos, die worden opgeluisterd door culturele activiteiten die het verhaal van het wandelende bos versterken. Naast het opzetten van een cultureel, educatief en verdiepend programma is Bosk tevens aanjager van allerlei groene initiatieven in het centrum en de buitenwijken van Leeuwarden, en in de provincie Fryslân.

Samen met deelnemers, wijken, dorpen, verenigingen, ondernemers en organisaties streeft Bosk naar een groenere toekomst door het planten van heel veel bomen. Zo krijgen de bomen en de duizenden zaailingen van het wandelende bos na augustus 2022 allemaal een permanente plek in de gemeente Leeuwarden en de provincie Fryslân.

Dit autonome kunstwerk is geïnitieerd door wijlen Joop Mulder (Sense of Place) en bedacht door Bruno Doedens (SLeM) en een project van Arcadia.

Over Bruno Doedens

Bruno Doedens (1959) studeerde aan de Academie van Bouwkunst te Amsterdam, specialisatie Landschapsarchitectuur. In 1990 wint hij de basisprijs Prix de Rome – Landschapsarchitectuur. In 1993 richt hij samen met Maike van Stiphout het bureau DS op dat de internationale prijsvraag voor twee parken op de Potzdamer Platz in Berlijn wint. Beiden zijn gerealiseerd. In 2005 gaat Doedens zelfstandig verder, sinds 2007 o.a. als initiator en artistiek leider van Slem. Bij al zijn projecten staat naast deskundigheid en ambacht de verbeelding centraal. De fascinatie om ‘het onmogelijke waar te maken’, oftewel ‘om van water wijn te maken’, én de aandacht voor de langere termijn en de sociale en culturele waarden, voeren de boventoon.
Doedens onderzoekt de wederzijdse relatie tussen kunst en landschap. Hoe beeldende kunst, film, muziek en literatuur landschappen en hun natuurlijke wetmatigheden, en altijd in beweging zijnde processen, kunnen verrijken en vervormen. Zijn nieuwe, tijdelijke landschappen verbazen, verrassen en verwonderen. Het publiek is deelnemer en toeschouwer tegelijk, de natuur is mede-kunstenaar. En altijd is het groot en veel, zoals het landschap zelf.